Alweer een maand & een Safari verder!
Door: Eline
Blijf op de hoogte en volg Eline
29 Maart 2014 | Tanzania, Iringa
Inmiddels ben ik alweer een maand in Tanzania, bizar! Afgelopen twee weken, waarin ik niet geschreven heb, is er natuurlijk weer het een en ander gebeurd, maar ik zal proberen(!) het ditmaal kort te houden!
Qua werkactiviteiten is het teachen op de primary school erbij gekomen en zijn we begonnen met onderzoekgegevens verzamelen. Allebei is erg heftig gebleken,. Allereerst het teachen op primary; de eerste keer was afgelopen dinsdag. We geven dan les aan 'standard 3', oftewel 7-jarigen. Toen we aankwamen bij de primary school zagen we dat er al kindjes straf hadden en buiten midden op het plein geslagen werden met stokken op hun handen. Wat een ontzettend naar gezicht om te zien.. En het vervelende is dat je er zo weinig aan kan veranderen. Deze manier van straffen zit hier heel erg in de cultuur. Toen we eenmaal begonnen met lesgeven waren de kinderen wonderbaarlijk gemotiveerd en luisterden goed. Maar ja, begrijpelijk met zulke straffen.. Het nare was dat er ook nog een klein jongetje later binnen kwam lopen met een heel bont en blauw gezicht..
Toen we eenmaal klaar waren met de les waren we wel erg tevreden. Echter, afgelopen vrijdag (gisterochtend) moesten we weer, maar dan 2x zo lang achterelkaar! Je raadt het al; het werd aan het einde een vermoeiende chaos. En we waren kapot en blij dat het weer achter de rug was.
Verder zijn we dus ook afgelopen week gestart met de dataverzameling op de high school. Ondanks dat het leuk is om te doen viel het ons qua tijdsinvestering heel erg tegen. In plaats van 30-40 minuten per persoon kost het ons 1,5 uur per persoon. Dit komt doordat de teachers het Engels nog niet goed genoeg beheersen om het snel te kunnen lezen. Heel erg jammer, want nu hebben we na 1 week nog maar 6 proefpersonen! Maar we doen ons best!
Tevens hebben we afgelopen twee weken ook 'meegewerkt' in het Foster Family Program, de newsletter geschreven, de nodige (bij)lessen gegeven en natuurlijk zijn we weer naar de preschool geweest.
Maar om nog even op de titel van mijn blog terug te komen; vorig weekend ben ik op safari geweest! Wat was dat een fantastische ervaring! Vrijdag reden we om 6.00 weg naar Ruaha national park. Na ongeveer 3 uur kregen we helaas een lekke band.. en het erge was; de reserveband was ook lek! Gelukkig zijn de Tanzanianen altijd erg behulpzaam naar elkaar en mochten we met onze driver met een paar andere mannen mee rijden naar onze lodge. Eenmaal daar aangekomen konden we onze ogen niet geloven; wat was het prachtig! Een hele mooie lodge aan de ruaha river met hippo's als uitzicht. Met een ziek grote badkamer, heerlijke warme regendouche, normale wc(!) en fantastisch eten! Echt.. dat eten was absurd lekker. Zowel ontbijt, lunch als avondeten bestonden uit verschillende heerlijke gerechtjes. Verder mocht je na 7 uur in de avond niet meer alleen naar buiten lopen (vawege de dieren), en dus werd je opgehaald door een Masai man die je naar het restaurant bracht. Naast de hele lodge ervaring was de safari zelf ook heel mooi. We hebben heel veel dieren gezien waaronder ook heel veel leeuwen! Fantastisch om ze van zo dichtbij te zien. Kortom; het kostte een hele smak geld maar het was een ervaring om nooit meer te vergeten!
Wel was ik me door deze safari weer erg bewust van het luxeleven ten opzichte van het leven in Illula/IOP. En ook van het feit dat het grote gros van de toeristen die naar Tanzania gaan waarschijnlijk vooral de safariparken meemaken. Mij is nu heel duidelijk geworden dat dat echt niet (!) Tanzania is, maar eerder een soort schijnwereld voor de Wazungu (blanken). Ik ben blij en bevoorrecht dat ik in de positie ben dat ik beide werelden mag meemaken.
Tot slot wil ik jullie graag nog vertellen over hoe er hier over Malaria wordt gedacht. Eigenlijk was ik daar vooral in het begin al geschokt over, maar toen ben ik vergeten erover te schrijven. In Nederland wordt er altijd over Malaria gesproken als zijnde een ziekte waar je heel bang voor moet zijn en waar je snel dood aan gaat (althans in de volksmond & vanwege de hectiek rondom de malariapillen). Ik vond het dan dus ook erg bizar om hier mee te maken dat Malaria gewoon als een erge griep gezien wordt. Iedereen hier heeft wel eens (of een aantal keer) Malaria gehad in zijn/haar leven. Je krijgt het, bent ziek, gaat naar de hospital, neemt medicijnen en bent er vanaf! (als je de medicijnen kan betale tenminste..) Gek hea?
Nou volgens mij ben ik wel weer klaar voor vandaag. Waarschijnlijk ben ik het een en ander vergeten. Maar voor aanvullingen kunnen jullie ook altijd de blog van Elvira lezen!;)
Lots of lovee! XX
-
01 April 2014 - 21:02
Jaqie Ederzeel:
Hoi Eline, wat een mooie ervaringen beschrijf je. Ik heb 22 jaar geleden drie jaar met mijn gezin in Mafinga gewoond, ongeveer drie kwartier rijden ten noorden van Iringa. Alle herinneringen komen door jouw verhaal weer boven. Ruaha national park werd toen door Engelsen beheerd en het eten was ook toen al overheerlijk. Mocht je nog tijd in Dar es Salaam hebben ,is een bezoek aan Nyumba ya Sanaa een aanrader voor leuke en als je geluk hebt bijzondere soevenirs. Ik ben benieuw of je nog richting Zanzibar gaat. Nog heel veel plezier! Lieve groet van Jaqie ( collega van Tineke en met haar naar Zuid Afrika geweest)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley