De tweede week in Tanzania; al meer gesetteld! - Reisverslag uit Iringa, Tanzania van Eline Voorendonk - WaarBenJij.nu De tweede week in Tanzania; al meer gesetteld! - Reisverslag uit Iringa, Tanzania van Eline Voorendonk - WaarBenJij.nu

De tweede week in Tanzania; al meer gesetteld!

Door: Eline

Blijf op de hoogte en volg Eline

15 Maart 2014 | Tanzania, Iringa

Lieve allemaal!

Ik zal weer proberen een blog vanuit 'Iringa Net' te schrijven - als de electriciteit het toelaat!

Habari? - Swahili - (Hoe gaat het?). Zo grappig om te merken dat de Tanzanianen 'de begroeting' een heel belangrijk aspect van het dagelijks leven vinden. Het komt dan ook bijna nooit voor dat als je buiten loopt, en in gesprek bent met iemand, je je hele verhaal kan voortzetten aangezien er altijd (!) veel mensen voorbij komen die je MOET begroeten. Ondanks dat het soms onhandig is als je midden in een verhaal zit, vind ik het een mooie gewoonte & iets waar wij in NL nog wat van kunnen leren! Hoe vaak zeggen vreemden elkaar nou gedag in NL? Niet vaak zou ik zeggen. Het mooie is dat je hierdoor veel meer oog voor elkaar krijgt.

Echter, wat ook wel bizar is is het feit dat als je hier als blanke over straat loopt, er vaak 'Mzungu' naar je wordt geroepen, oftewel; blanke! Het grappige is dat dit (bij de meeste) positief bedoeld is. Dit is iets wat je je in Nederland dan weer niet kan voorstellen..

Nou, ik zal proberen mijn afgelopen week in een notendop te schetsen. Allereerst was ik vorige keer nog vergeten te vertellen dat we elke ochtend door de weeks (7.30) beginnen met een worship met de staff; er wordt gezongen, gebeden en elkaar goedemorgen gewenst & daarna kunnen we ontbijten! Het is bijzonder te zien hoe groot de rol van het geloof in dit land is. Veel mensen kunnen er hier onwijs veel steun uit halen.

Deze afgelopen week is er in vergelijking met vorige week wat meer educatie in het programma gekomen, waar ik erg blij mee ben! Zo geven Elvira en ik allebei 2 dagen in de week les in Swahili woordjes en Engelse woordjes aan een meisje van het IOP met een mentale (& fysieke) achterstand. Spreken gaat haar moeilijk af, maar het is mooi om te zien hoe leuk ze het vindt om met ons de woordjes (met tekeningen erbij) te oefenen! Verder geven El en ik ook nog bijles Engels aan twee andere meiden van het IOP (14/15 jaar), ook zij (&wij!) vinden het erg leuk om te doen. En we zijn weer een dagje naar de preschool gegaan. Dit keer bij de kleinsten (3-4 jaar). Wat een schatjes en wat waren ze heerlijk hectisch! Het begon vlak voordat wij de kinderen naar huis moesten brengen/lopen opeens heel hard te regenen. Dus tja.. naar huis/IOP komen werd lastig. Veel kindjes konden niet naar de WC want die is ver van het gebouw af. Dus tja, je raad het al; veel kindjes plasten in hun broek.. Toen zijn we uiteindelijk met 10 kleine kindjes, El & ik in de auto van een vader van een van de kindjes ingepropt. Een hilarische ervaring om met 15 'man' in een klein autootje gepropt te worden; maar daardoor kwamen we mooi wel droog thuis! (alhoewel mijn schoot een beetje nat was geworden nadat ik 3 kindjes met hun billtjes op mijn schoot had...)

Tevens heb ik afgelopen week ook voor het eerst de 'staff' engelse les gegeven (normaal gesproken zijn dat 3 personen, nu was er nog maar 1 komen opdagen - Marko - ach ja het blijft Afrika!). Tot slot stond er ook nog een bezoek aan een secondary school op het programma, wat handig was voor ons onderzoek om daar alvast een bezoekje aan te brengen, dit bleek niet door te gaan wegens een spontaan bezoek van de overheid. Vervolgens zouden El en ik ook een bezoek brengen aan een primary school om daar samen met hen een planning te kunnen maken voor de momenten dat we daar Engelse les zouden kunnen geven. Echter, je raad het vast al; dit ging niet door wegens examens van de kinderen. De planning was afgelopen week dus niet optimaal! Maar ach, we hebben gelukkig niet stil gezeten!

Naast al het educatieve heb ik afgelopen week natuurlijk ook weer fysiek mijn steentje bijgedragen. Zo heb ik weer lekker in de garden gewerkt met Marko, in het huishouden en geholpen met het lakken van de library!

Verder is het weer hier sinds een paar dagen echt geheel omgeslagen. Geen heerlijke hete zon meer, maar flink veel regenbuien.. erg jammer voor ons, maar voor de Tanzanianen/het land erg fijn natuurlijk! Het schijnt nog wel flink wat dagen zo te blijven.. Ach ja, maar hopen dat het zonnetje snel weer terug komt & er vooral is als wij op Zanzibar zijn! ;)
Het grappige is wel dat ik gehoord heb dat het afgelopen week in NL nou juist lekker weer is geweest, wat heerlijk typisch! Maar ik hoop van harte dat jullie daar allemaal heerlijk van hebben genoten!

Verder gaat alles z'n gangetje hier, ik merk dat ik minder moe ben omdat het allemaal wat meer begint te wennen. Het is tot nu toe weer zo'n andere ervaring dan de reis met Sjnet door Zuid-Amerika, daar gingen we van kik naar kik en hier is het toch meer meegaan in de routine. Dit is absoluut niet iets negatiefs, want ik kan er wel rust in vinden en het is fijn het mooie uit de kleine dingen te kunnen halen, maar het is vooral gewoon heel anders! (en leerzaam!)

Wel moet ik toegeven dat ik het Nederlandse eten nu al (!) wel heel erg mis.. het blijft zo eentonig en niet voedselrijk hier.. Ik vind het ergens erg om dat gevoel te hebben, aangezien ik hier allang blij mag zijn dat ik uberhaubt voedsel heb.. Maar toch is het contrast met de Albert Heijn in Nederland zooo groot dat ik de AH toch al wel erg mis. Bizar om te beseffen hoeveel keuzes wij in de supermarkt hebben, en hoe weinig keus er hier is.. Veel Tanzanianen verbouwen hun eigen eten en het is maar afwachten of de oogst wel/niet gelukt is.. Kortom, ik mag blij zijn met voedsel! Maar dit neemt niet weg dat ik wel heel erg kan genieten van een lekkere panini in het weekend in Iringa!

Voor nu denk ik dat mijn verhaal alweer veel te lang is geworden. Ach, er blijft zoveel te vertellen! Maar we gaan zo alweer terug met de Dala Dala naar IOP, aangezien we vanavond een girls night organiseren voor de 'wat ouderen meiden' van het weeshuis. We gaan lekkere meiden dingen doen, zoals nagels lakken, fotoshoot houden, film kijken, etc. We hebben de 'hall' al helemaal versierd met roze ballonnen, etc., dus ik ben benieuwd! En voor morgenochtend staat er een bezoekje aan de kerk op het programma met de meiden van het IOP. Ik hoop heel erg dat het lekker gospel wordt. Verder gaan we a.s. dinsdag ook een drankje/hapje doen bij Ajaron, een 'Staff-lid' van het IOP. Een heerlijke entertainende jongen en leuk om zo echt in het Tanzaniaanse leven te komen! Tot slot gaan we waarschijnlijk volgend weekend naar de Masai voor een dagje en dat weekend erna naar het Ruaha national park. Dus genoeg om naar uit te kijken!

Heel veel liefde voor jullie allemaal!

XX

Eline


  • 15 Maart 2014 - 14:07

    Jeanet Remmelts:

    Ha lieve Eline,
    Wat leuk om je verhaal te lezenen zo een beetje mee te genieten van je ervaringen en belevenissen. Ik krijg zo een goed beeld hoe het er daar allemaal aan toe gaat en mooi om te lezen hoe je daar toch ookweer watkan betekenen voor de kleintjes en de grote meiden.
    Ach ja en een keer natte billen van een paar van die kleintjes die de plas niet op kunnen houden. Mag de pret niet drukke .
    Veelplezier weer en ben benieuwdnaar je volgende verhaal.
    Liefs tante Snet

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Eline

Actief sinds 24 Feb. 2014
Verslag gelezen: 276
Totaal aantal bezoekers 5532

Voorgaande reizen:

28 Februari 2014 - 26 Mei 2014

Tanzania en Zuid-Afrika

Landen bezocht: